بعد زهراجان

اگر دیدی کسی در شب سفر کرد
سرش پایین و تنهایی گذر کرد

بدان مسمار پهلویی دریده
صدای نالهء بی بی شنیده

حسن با دیدگان خون فِشانش
حسین هم با همان تاب و توانش

دو دست مادر خود را گرفتند
برای آخرین دیدار ، رفتند

وحالا نوبتِ زینب رسیده
به یاد مادرش،دل پر کشیده

تسلای دلش یک کوبه ی در
وداع آخرین تصویرِ مادر ...

عجب امشب قیامت برملا شد
ملائک با علی هم یک صدا شد

به چشمان خدا باران حیا کرد
فلک با اشک ایزد نی نوا کرد

عزای فاطمه کرب و بلا شد
چه داغی بر تبار مصطفی شد!

صدای دسته های فاطمیه
به گوش مادران زینبیه

خدا داند علی امشب چه حالیست !
و جای فاطمه الحق که خالیست ...

علی ماند و صدای گریه هایش
درون چاه ، جای ِ ردّپایش


اگر دیدی کسی در شب سفر کرد
سرش پایین و تنهایی گذر کرد

بدان امشب علی دیگر علی نیست!
به راستی بعد زهراجان علی کیست؟!

  شاعر: زهرا بهرامی

ترم دو کارشناسی زبان و ادبیات فارسی