هنر صف کشیدن

هنر صف کشیدن

ایرانیان از قدیم الایام مردمانی هنرمند و هنر پرور بوده اند و هستند.اما یکی از هنر هایی که در سال های اخیر همه گیری زیادی پیدا کرده و هرازگاهی جلوه آن در شهر ها و به خصوص پشت در فروشگاه های بزرگ به چشم می خورد، هنر صف کشیدن است. صفوف به هم فشرده ای که هر کس آن را ببیند به یقین می رسد که قحطی بزرگی در راه است...

حال ممکن است به خاطر گران شدن برخی کالا ها باشد و یا حتی به خاطر شایعه ای بی پایه و اساس.

آخرین نمونه ی آن هم شایعه گرانی بنزین بود.مردم ففط به خاطر یک شایعه صف های طویلی تشکیل دادند و وقت خود را هدر دادند تا فقط یک باک بنزین ارزان تر بزنند. بنزینی که هیچ وقت گران نشد.(البته تا به امروز)

مردمی هم که به خیال خود از شمّ اقتصادی بالایی برخوردار بودند و از نظر فکر اقتصادی تنه به تنه ی آدام اسمیت می زدند، چیزی جز هدر رفتن وقت عایدشان نشد.

اما واقعاً این کار باعث جلو افتادن افراد حاضر در صف از بقیه مردم می شود؟

مگر مایحتاج چند وقت دیگر خود را می توانند بخرند؟

1هفته یا 1 ماه یا...

در نهایت هر چه قدر هم بیشتر از نیازشان بخرند تمام می شود. بعد از آن چه خواهند کرد؟

با مقایسه رفتار مردم خودمان با بقیه کشور ها ،می توان به مقصر بودن خود مردم در گرانی ها پی برد.

مثلاً در آلمان وقتی شیر از یک یورو به یک و نیم یورو رسید مردم بدون هیچ آشوب و اغتشاشی فقط نخریدند. شب آن روز صدر اعظم ،آنگلا مرکل از مردم عذر خواهی کرد و فردای آن روز قیمت شیر به همان یک یورو برگشت.

اما مردم عزیز ما با غر و لند فراوان برای خرید کالای گران شده صف می کشند تا تولید کننده هم بفهمد که هر چه جنس خود را با قیمت بیشتری عرضه کند بازهم خریدار دارد.

البته از حق نباید گذشت.مردم ما هم یک بار رفتاری مثل آلمان ها داشتند. کمپین نخریدن خودرو راه افتاد و الحق خوب پیش رفت.

اما رفتار دولتمردان ایرانی و آلمانی از اساس متفاوت بود. وزیر وقت نه تنها عذر نخواست بلکه مردم ناراضی را که نمی خواستند خودروی بی کیفیت را گران بخرند خائن به کشور و نظام نامید. بعد هم همان خودرو ها را با قیمتی بیشتر فروختند و هم چنان هم می فروشند.

به هر حال مردم ما گهگاه در صف می ایستند و اجناس را هر روز گران تر از دیروز می خرند و از گذشته و سال های رفته درسی نمی گیرند.

شاید برای همین است که می گویند تاریخ برای ملتی که از گذشته اش عبرت نگیرد تکرار می شود.

یک روز برای خودرو

یک روز برای گوشت منجمد با کارت ملی

یک روز هم برای بنزین

خدا فردایمان را به خیر کند...

نویسنده: حافظ گمرکی ،رشته ی بهداشت عمومی